George Nelson

George Nelson (1908) studeerde architectuur aan de Yale University. Dankzij een beurs kon hij begin jaren 30 studeren in Rome. In Europa maakt hij kennis met de gebouwen en protagonisten van de moderne kunst.

In 1935 trad Nelson toe tot de redactie van ‘Architectural Forum’. In '44 publiceerde hij daarin een fundamenteel artikel over woningbouw en meubeldesign, waarmee hij de aandacht trok van D.J. De Pree, hoofd van het meubelbedrijf Herman Miller, Inc. George Nelson werd Design Director bij Herman Miller. In deze functie, die hij tot 1972 bekleedde, groeide hij uit tot een sleutelfiguur op het gebied van Amerikaans design; naast het creëren van meubels voor woningen en kantoren, overtuigde Nelson ook Charles en Ray Eames, Isamu Noguchi en Alexander Girard om voor Herman Miller te werken.

Daarnaast opende Nelson in 1947 zijn eigen ontwerpbureau. Hij creëerde er samen met uitstekende medewerkers zoals Irving Harper, Ernest Farmer, Gordon Chadwick, George Tscherny en Don Ervin talloze producten en voorwerpen, waarvan sommige nu worden beschouwd als iconen van het modernisme. Zijn architecturaal werk omvatte talrijke privéwoningen. Het Sherman Fairchild House trok grote aandacht en zijn Experimental House illustreerde zijn interesse in prefabgebouwen en flexibele plattegronden. Rolf Fehlbaum, zoon van Vitra-oprichter Willi Fehlbaum zei later over Nelson het volgende: “Geen enkele andere prominente ontwerper sprak even intelligent of schreef even coherent over design”.